Babam Hadimu’l Kur’an Ziya Yürekli Hoca’nın davudi bir sesi vardı. Teğanniye kaçmazdı, Kur’an okurken.
Tekir’de Hacılar Camii'nde yatsı namazlarında Bakara Suresi’nin son iki ayetini, “Emenarrasulu..” diye bilinen ayetleri okurdu, hiç unutamam.
İkinci ayet dua olduğundan, kelimeleri tane tane okurken adeta inlerdi.. Yer gök titriyor zannederdim, okuyanın babam olduğuna inanamazdım.. İliklerim titrerdi, yüreğim pır pır ederdi.
Cami, evimizin hemen karşısındaydı ve beş vakit namazı orada kılıyorduk. Babamın Kur’an okumasını istemezdim, çok etkilendiğimden.
Babam çok vakur ve şecaatli okurdu, mübarek Kur’an-ı Kerim’i.. Yıllar sonra Üsküdar’da bir küçük mescitte yatsı namazından sonra Necmettin Erişen de aynı ayetleri vakur ve şecaatle, aynı şekilde okudu.. Çok şaşırdım.
Babama sordum, bu şekilde okuma nedenini. “Hocamız Mehmet Baysal Hoca böyle okurdu..” dedi.
Hocalarımın her birinin Kur’an-ı Kerim’i farklı okuyuşu vardır. Mehmet Talo, İhsan Süreyya Sırma, Suat Yıldırım, Ruhi Özcan ve Mustafa Ağırman hocalarımın Kur’an-ı Kerim okuyuşlarını hatırlıyorum.. Ben hiçbirini örnek alamadım ne yazık ki..
Davud (a.s.) Zebur’daki ilahileri lir çalarak çok şecaatli okurmuş. Rahmetli Ruhi Özcan Hoca da davudi sese sahipti ve şecaatli okurdu.
Şimdi ne çok isterim, babamın, Necmettin Erişen hocanın ya da Ruhi Özcan hocanın davudi sesinden Kur’an ayetlerini dinlemeyi..
Üçü de rahmet-i rahmana kavuştu.. Allah taksiratlarını affetsin, üstümüzde emekleri var, Salihler listesine yazsın ve nur içinde yatsınlar..
